Balkon to wysunięty na zewnątrz element architektoniczny budynku, przystosowany do okresowego przebywania ludzi i który nie stanowi przegrody dla pomieszczeń (szerokość ok. od 90 do 150 cm) Najczęściej jest to konstrukcja wspornikowa, sztywno zamocowana w zewnętrznej ścianie budynku i ograniczony często ozdobną balustradą. Znacznie rzadziej spotyka się samotne konstrukcje balkonów oparte na własnych słupach. Cechą charakterystyczną balkonów jest niewielka szerokośś. Wadą balkonów są wysokie wachania temperatury oraz silne drgania. Odmianę balkonu we wnęce nazywamy loggią. Balkon zredukowany do zera tj. do barierki położonej tuż za drzwiami balkonowymi - występuje jako "porte-fenetre" (występujące w pałacach z okresu XVII-XVIII w wysokie okno sięgające od podłogi do sufitu, zabezpieczone zewnętrz balustradą.

Balkony są narażone na niesprzyjające warunki atmosferyczne, co wiąże się z koniecznością wykonania skutecznej hydroizolacji. Brak odpowiedniego zabezpieczenia przed wodą może prowadzić do:

• korozji konstrukcji żelbetowej balkonu
• zniszczenia okładziny, odpadania płytek
• strat ciepła – zawilgocony materiał ma znacznie większy współczynnik przewodzenia ciepła
• pojawienia wewnątrz mieszkania szkodliwych dla zdrowia grzybów i pleśni. poprzezawilgocenie materiału